Renata Kim odtwarza historie ludzi, którzy w pewnym momencie życia (a czasami ten moment trwał dwadzieścia lat) zatraciły siebie. Tym, co wyróżnia tę książkę, jest fakt, że pisząc o psychicznym znęcaniu się, autorka nie poświęca uwagi jedynie kobietom – przepytuje także mężczyzn, którzy dali wciągnąć się w bezlitosną grę, której kolejne etapy zawsze były wygrane przez drugą stronę.

„Komendant…” to historia człowieka, który umknął wymiarowi sprawiedliwości. Pytanie, czy sprawiedliwość nie dopadła go tak czy inaczej – w końcu musiał ciągle uciekać od prawdy o sobie i swojej przeszłości. Niewiarygodne wydaje się to, że na podstawie faktów odmówiono jego ekstradycji. Zaskakujące są dobre opinie na jego temat wygłaszane przez mieszkańców Garbowa, w którym się urodził. Ale najbardziej niewiarygodny wciąż dla mnie pozostaje fakt, że to ludzie ludziom zgotowali taki los.

Wydaje mi się, że charakterystyka detektyw Schulz powoduje, że trudno postrzegać tę serię Szagdaj jako szczególnie wymagającą. To raczej rozrywka niż pełna napięcia zagadka. Może to wynikać z charakteru bohaterki – młodej, niedoświadczonej, rozchwianej emocjonalnie kobiety. Trzeba jednak zaznaczyć, że inteligentnej i spostrzegawczej.

„Była sobie rzeka” to opowieść o pamięci i zagrzebanych w jej odmętach fragmentach życia. Tych, o których trzeba było zapomnieć, by móc żyć – może niekoniecznie szczęśliwie, ale przynajmniej jakoś. To historia o wspomnieniach, które mają ogromny wpływ na rzeczywistość. Ta przepiękna powieść zawiesza swoich bohaterów gdzieś między ułudą a prawdą.

Odkrywający w sobie miłość do przyrody i zwierząt mały Gerald umila sobie pobyt na wyspie wręcz organoleptycznym poznawaniem kolejnych gatunków zwierząt – od skorpionów przez węże po mewy. Jego zoologiczne zapędy przeplatane są codziennością rodziny. A musicie wiedzieć, że ta codzienność wcale nie jest codzienna. Autor z takim wdziękiem i humorem opisuje życie swojej rodziny, że nie myślałam o niczym innym jak tylko o tym, by przenieść się do ich willi i chłonąć tę niebywałą atmosferę niby wiecznie skłóconej, ale niesamowicie kochającej się rodziny.